هر کدام از این موارد به دلایل خاصی ایجاد شده اند.

Perspective

در این حالت آبجکت مانند دید انسان دیده خواهد شد. و هر چه اجسام از دید دورتر باشند کوچکتر دیده خواهند شد. در نهایت رندر شما در حالت پرسپکتیو خواهد بود پس باید آبجکت در حالت پرسپکتیو ایجاد شود.

Orthographic

در این حالت اجسام از پرسپکتیو خارج می شوند و هر آنچه می بینیم بصورت کاملا یکدست و یکنواخت خواهد بود. به عنوان مثال اگر آبجکت ما یک جعبه باشد، تمام اضلاعی که در یک موازات قرار داردن به یک اندازه قابلیت رویت است. این حالت برای ویرایش آبجکت مناسب است نه ساخت آن. مثلا در Edit Mode برای کار کردن روی پالیگان ها تغییر بسیار راحت خواهد بود اگر در حالت Orthographic باشیم.

ضمنا اگر آبجکت شما زیادی تحت تاثیر پرسپکتیو است، کافی است لنز دوربین را بزرگتر در نظر بگیرید برای این منظور کلید N را بزنید و از منوی باز شده تب View و گزینه Focal Length را کم و یا زیاد کنید.

در ضمن ذهن و نگاه شما با دیدن صورت عجیب و غریب در یکی از حالتهای ویوپورت عادت خواهد کرد. و دیگر مثل قبل عجیب و غریب و یا زیادی به هم ریخته نخواهد بود.
در هر حال باید بپذیریم که این حالت Orthographic است که هرگز چشم ما در دنیای واقعی آن را ندیده است.
اما در نهایت باید از درست دیده شدن شخصیت از زاویه پرسپکتیو مطمئن بود

در تصویر زیر آبجکت در دو حالت Orthographic سمت چپ و Perspective در سمت راست را مشاهده می کنید .